Ze verloren al twee keer de finale van de Meesterklasse Viertallen, maar voor Guy Mendes de Leon en Thibo Sprinkhuizen, beiden 29 jaar, was driemaal scheepsrecht. Begin maart kroonden zij zich met BC ‘t Onstein 1 voor het eerst tot Nederlands kampioen. “Deze titel wilden we graag winnen.”

Eigen vrienden
Voor Mendes de Leon en Sprinkhuizen was de titel niet alleen speciaal omdat het hun eerste was. Ze werden ook nog eens Nederlands kampioen tegen hun eigen vrienden en teamgenoten bij het Nederlands team. “Dat voelde enerzijds een beetje raar, maar was ook heel leuk”, aldus Sprinkhuizen. Volgens hem was de sfeer tijdens de finale heel ongedwongen en sportief, doordat iedereen elkaar zo goed kent. “Tussendoor werd er af en toe een grapje gemaakt. Dat moet ook kunnen.” Mendes de Leon carpoolde zelfs met Tim van de Paverd, van BC ‘t Onstein 2, om maar aan te geven hoe goed de onderlinge band is. “Ik denk niet dat iedereen met zijn tegenstander naar de wedstrijd rijdt”, lacht hij. 

Toekomst lonkt
Uiteindelijk trokken Mendes de Leon en Sprinkhuizen met BC ‘t Onstein 1 dus aan het langste eind. Mendes de Leon: “Ik ben heel blij dat het ons gelukt is.” En Sprinkhuizen: “Deze titel smaakt naar meer. Wat mij betreft mogen er nog wel een paar titels volgen.”

Twijfel
Hoe dan ook was het goed genoeg voor BC ‘t Onstein 1 om de titel binnen te slepen. Dat zorgde voor opluchting bij Sprinkhuizen. “Als je de finale twee keer hebt verloren, ga je toch een klein beetje aan jezelf twijfelen. Kunnen wij het dan niet in finales? Nu weten we: ook in de finale kunnen we het. Ik was tevreden met hoe we gespeeld hebben.”

Alles geven
Zelf weten Sprinkhuizen en Mendes de Leon wat ze aan elkaar hebben. Ze vormen al ruim tien jaar een paar en zijn van plan om dat voorlopig nog wel even te blijven. Hun sterke punt? “Ik denk dat we goed druk kunnen zetten op onze tegenstanders”, aldus Sprinkhuizen. “En we kunnen net iets meer geven op de belangrijke momenten.” Als die momenten dichterbij komen, merkt ook de vriendin van Mendes de Leon dat thuis aan hem, zegt hij zelf. “Ik kan echt toeleven naar belangrijke wedstrijden. Dan ben ik een beetje afwezig, iets stiller dan normaal. Ik had dat ook voor de finale van de Meesterklasse. Ja, dat ontgaat mijn vriendin niet en dat zegt ze dan ook tegen mij.”

Mendes de Leon en Sprinkhuizen vormden een team met Berend van den Bos, Joris van Lankveld, Danny Molenaar en Tim Verbeek. Hun teamgenoten waren al weleens Nederlands kampioen geworden en wisten dus hoe het voelde. “Ik had wel zo’n gevoel van: ik wil ze niet teleurstellen”, zegt Sprinkhuizen.

Favorietenrol
Dat kwam mede doordat BC ‘t Onstein 1 als favoriet aan de Meesterklasse Viertallen was begonnen, al voegt Mendes de Leon daaraan toe dat de verschillen erg klein waren. “In de voorgaande finales waren wij niet de favoriet, maar nu hadden we op papier wel het beste team. Alleen moet je het dan nog wel waarmaken.”

Niet hoogstaand
Dat lukte. Na een spannende finale, die bestond uit 80 spellen verdeeld over vijf sets, wisten ze BC ‘t Onstein 2 te verslaan (162 - 154). “De finale was leuk en sportief, maar niet van een superhoog niveau”, moet Mendes de Leon bekennen. Volgens hem werden aan beide kanten veel fouten gemaakt. “Dat zie je wel vaker in finales, omdat de druk dan hoger is en de spanning stijgt.”