Eerst maar de makkelijkste: vraag 3. Nee, nadat er is geclaimd wordt er niet meer doorgespeeld. Zoals bij alle regels zijn er uitzonderingen (voor de liefhebber: 68D2b) maar de boodschap moet eigenlijk zijn dat als de tegenstanders het niet eens zijn met de claim, ze de arbiter roepen. Alles wat je daarna verklaart wordt niet meer meegenomen in de claim. Het is aan de arbiter om te beoordelen hoe het verder gaat.

Overigens is niet meer claimen (vraag 2) ook niet handig. Daarmee zou je het spel soms te lang op kunnen houden en dat is ook niet wenselijk. Daarom is het beter om je te realiseren dat een claim alleen helpt als deze volledig is, dus leg het hele speelplan goed uit. En ook dan gaat het soms nog mis, dat kan gebeuren en hoort bij het spel.

Dan terug naar de situatie aan tafel. Ik snap de opmerking over het aas of de boer niet helemaal, maar ik vermoed dat je wilde zeggen dat je ging snijden tenzij west een honneur speelt. In dat geval beoordelen we je arbitrage als volgt. Je hebt aangegeven de laatste troef te trekken (dat betekent drie keer harten spelen, de vierde heb je gemist), daarna de vier klaveren en ten slotte een kleine schoppen richting de dummy. Uiteraard legt west een kleintje, want anders kun je het echt niet meer fout doen, en je snijdt in schoppen. Oost neemt ♠H, kan één ruiten meenemen en speelt vervolgens... zijn laatste harten! En nu is het moment daar, want waar ligt dan nog de hoogste harten? Als je die in je hand hebt, kom je met de schrik vrij, maar als die in de dummy ligt, kun je niet meer snijden. En dat is precies het voordeel van de twijfel dat je van de arbiter niet meer krijgt, tenzij...

De arbiter moet dus helemaal terug naar slag 2 en 3. Welke harten heb je toen gespeeld? Als dat ♥H en ♥B waren, kun je het niet meer fout doen, dan houd je altijd de hoogste harten in de hand. Maar als dat niet zo is, kun je het fout doen door na de derde troefronde de hoogste troef in de dummy te laten liggen. Dat maakt voor jouw gekozen speelwijze met de troeven 3-2 namelijk niet meer uit.

En dus als antwoord op vraag 1: nee/ja. Hoewel je claim goed geformuleerd was (compliment!), was hij toch onjuist. Er is een speelwijze denkbaar waarbij oost-west drie slagen kunnen maken, afhankelijk van welke harten je eerder in het spel hebt gespeeld. Je wordt hier dus al dan niet door de spelverdeling gered.

Overigens mag oost roepen wat hij wil (vraag 4). Het is aan de arbiter om te bepalen hoe het verder gaat en hij zal dan alles wat oost zegt daarin meenemen. Maar uiteraard moet de arbiter daar wel de hele spelverdeling in meenemen.

Allereerst complimenten voor hoe je dit aan tafel hebt behandeld. Je hebt namelijk niets laten blijken toen je erachter kwam dat er iets mis was en zeer genereus de consequenties voor jouw probleem op je genomen.

Je hoeft niet meteen op je zwaard te vallen. Als er iets vreemds gebeurt en je weet niet hoe je dit moet oplossen zonder informatie weg te geven, dan is vaak de beste optie om je even te excuseren van tafel, de anderen te vragen even niet verder te gaan en de arbiter op te zoeken. Die kan je dan vertellen wat je wel en niet kunt doen en komt eventueel mee naar de tafel. De anderen snappen dan wel dat er iets mis is, maar hebben vooralsnog geen enkele informatie over wat dat kan zijn.

In dit geval heb je de verkeerde bieding uit je biddingbox gehaald. Het is nooit jouw idee geweest om 1♦ te openen. We noemen dit een misgreep. Zolang jouw maat niet geboden heeft, mag dat, op aangeven van de arbiter, hersteld worden. Je komt er in dit geval echter pas achter nadat jouw maat geboden heeft, dus het kan niet meer hersteld worden. Daarmee is vraag 1 beantwoord.

Het vervolg, en antwoord op jouw tweede vraag, is aan geen enkele beperking onderworpen. Jij hebt niets laten blijken, dus jouw maat beschikt niet over ongeoorloofde informatie, dus kun jij bieden wat je wilt. Als je maat uit de rare biedingen die jij doet, afleidt dat je een vergissing hebt gemaakt, dan is er niets aan de hand. Dat mag. Je loopt natuurlijk het risico dat je maat je niet begrijpt en gaat corrigeren, waardoor je helemaal verkeerd uitkomt, maar er zijn spelregeltechnisch geen beperkingen.

Saillant detail is dat dit wel een nadeel is van het raadplegen van de arbiter. Dan weet jouw maat wel dat er iets aan de hand is en die informatie mag hij niet gebruiken. Dat beperkt dus jouw opties. Het beste is dus inderdaad om de regels te kennen zodat je weet wat je wel of niet kunt/moet doen. De arbiter lost het vervolgens wel op met zijn uitgebreidere kennis van de regels als er iets niet goed gegaan is.

Er zijn veel manieren om je de regels eigen te maken. Het lezen van deze rubriek is een goed begin, gevolgd door vragen stellen aan de arbiter op de club. De spelregels zijn te downloaden via de kennisbank op de website van de NBB (taaie kost, met 93 artikelen). Er is een online cursus beschikbaar die de beginselen van de spelregels gestructureerd aanbiedt, en tot slot kun je in jouw district de CA (Club Arbiter) en vervolgens de CA+ cursus volgen.

Tot slot vroeg jij je af wat er gebeurt als je 100% had gescoord in plaats van 0%. Makkelijk antwoord: niets. Meestal leidt een vergissing of fout tot een slecht resultaat, maar soms ook niet. Vergissen mag, fouten maken mag en als dat goed uitpakt, dan heb je geluk gehad.

Rens Philipsen

Tja, dit gebeurt wel eens. Als leider verwacht je een kaart bij je linker tegenstander, en noemt een kaart uit de dummy nog voor je ogen je kunnen tegenhouden. Dit mag je echter niet meer herstellen. De arbiter heeft hier juist gehandeld.

• Wanneer mag je wel herstellen? Dat mag als je je duidelijk verspreekt, dat wil zeggen, je was op geen enkel moment van plan de genoemde kaart daadwerkelijk te spelen. Bijvoorbeeld, je steekt in 3SA over naar de vrije ruitens in de dummy, en vraagt opgewekt om een hoge klaveren. Dat is hier echter niet van toepassing. Voor een ogenblik was je wel degelijk van plan om de vrouw te spelen: pas toen je doorhad dat links de heer had gespeeld wilde je het aas spelen. Het is een wijdverspreid misverstand dat correcties ‘in een adem’ mogen (en dat helpen we dan ook graag de wereld uit!). Dat is niet het geval. Hoe snel of langzaam je corrigeert, heeft er niets mee te maken.

• Als je een kaart noemt die er niet ligt, heb je geen kaart gespeeld. Je zou dus om ♠9 in de dummy kunnen vragen, die er niet ligt, waarna je vrij bent om elke legale kaart uit de dummy te spelen: je hoeft dus niet per se de 10 te spelen.

• Ja, ‘hoog’ en ‘laag’ zijn ook toegestane aanduidingen. Daarmee speel je de hoogste, respectievelijk laagste, kaart in de gevraagde kleur. Ik kan iedereen aanraden om eens naar artikel 46 B in het spelregelboekje te kijken, daar staan nog meer van dit soort gevallen uitgelegd, bijvoorbeeld: wat als je alleen ‘het aas’ zegt of alleen een kleur aanduidt? Daarbij is wel de hoofdregel van dit soort ‘onvolledige aanduidingen’ van belang: als de bedoeling van de leider overduidelijk is, gaan we daarin mee. Maar dat is ter beoordeling van de arbiter aan tafel.