Sportjaar zonder podium

Sars-virus bedreigt Olympische Spelen

Het Sars-virus zorgde in 2003 voor grote problemen in de internationale sport. Het wierp zelfs zijn schaduw vooruit op Beijing 2008.

In 2003 was de wereld geheel in de ban van het Sars-virus, een variant van het huidige coronavirus. Het werd in februari dat jaar voor het eerst waargenomen in Hongkong; een wereldwijd alert volgde op 12 maart. 

De sport zou gewoon doorgang kunnen vinden, zo was aanvankelijk de gedachte, zolang er maar goed werd gelet op de omstandigheden tijdens het vervoer en het verblijf. Toch werden er evenementen afgelast, omdat er gevaar was voor internationale verspreiding, zowel via de deelnemers als het publiek. In de eerste helft van 2003 werd de sportwereld zo wel degelijk getroffen, al bleef het beperkt tot een deel van Azië – heel anders dan bij de pandemie van 2020. 

Beijing
China zag af van de organisatie van het WK vrouwenvoetbal dat jaar, dat vervolgens werd verplaatst naar de Verenigde Staten, dezelfde gastheer als vier jaar daarvoor. Het was simpelweg het enige land waar het toernooi in zo’n korte tijd alsnog georganiseerd kon worden. Als compensatie werd de editie van 2007 alsnog in China gehouden.

Op 30 maart blies hetzelfde land het WK ijshockey voor vrouwen af, dat in Beijing had moeten zijn. Het WK baanwielrennen in Shenzhen in juli en augustus werd in zijn geheel overgeheveld naar het Duitse Stuttgart. Daar werd nog Nederlands succes geboekt door Leontien van Moorsel. ‘Geroutineerd en onverstoorbaar prolongeerde Leontien Zijlaard-Van Moorsel haar wereldtitel op de individuele achtervolging’, zo schreef Trouw euforisch. ‘De renster van Farm Frites-Hartol versloeg tijdens de WK baanwielrennen in Stuttgart haar Australische opponente Katie Mactier.’

Olympische Spelen
Voor de Speciale Olympische Zomerspelen voor verstandelijk gehandicapten werden bijzondere maatregelen getroffen. Alhoewel die in juni 2003 in het Ierse Dublin werden gehouden, besloot de Ierse regering aanvankelijk dat atleten uit SARS-gebieden niet welkom waren op de Speciale Zomerspelen. Deze sporters kwamen vooral uit Beijing en omstreken, Hongkong en Taiwan. Later bond de Ierse regering enigszins in en kregen atleten uit de landelijke gebieden buiten Beijing wél toestemming. Zo mochten uiteindelijk 64 van de 124 atleten naar Ierland afreizen.

De impact bleef dan wellicht vooral tot beperkt China en omgeving, maar toch had deze ziekte wel degelijk gevolgen voor de Olympische Spelen. Beijing was vijf jaar later tenslotte gastheer en met de organisatie van al die internationale evenementen wilde het land veel ervaring opdoen, vlieguren maken als generale repetities op het olympische klapstuk van 2008 – de eerste keer dat dit land dit evenement mocht organiseren. 

Volgens een Chinese woordvoerder verliep alles nog steeds zoals het hoorde, zo zei hij tegen Associated Press. Een plaatselijke journalist in de miljoenenstad Guangdong erkende echter wel degelijk dat het virus een tegenvaller was, maar niet onoverkomelijk. “Deze evenementen hadden kunnen helpen bij onze olympische plannen, omdat ze goed zijn voor de ervaring. Maar de Spelen zijn pas over vijf jaar en daarom denk ik niet dat de opgelopen schade te groot zal zijn.”

Hij kreeg gelijk, want de Olympische Spelen gingen gewoon door.