Het NOC*NSF jaarverslag 2020 is er een met meerdere gezichten. Het jaar 2020 gaat ongetwijfeld de Nederlandse geschiedenisboeken in als het jaar waarin ook Nederland massaal werd getroffen door de coronapandemie. Het onvoorstelbare werd werkelijkheid. Alle inwoners van Nederland kregen op de een of andere wijze met deze pandemie of de maatregelen ter bestrijding daarvan te maken. Zo ook de sport.

Terugkijkend naar het begin van het jaar 2020 valt ons op dat in die eerste maanden vooral veel terechte aandacht uitging naar de vele zieken en naar diegenen die een besmetting niet overleefden en hun omgeving. Ook sprak iedereen over het zorgpersoneel dat zich zo inzette en het steeds drukker kreeg. Over onszelf en de sport maakten we ons toen nog niet zo’n zorgen. Dit zou wel weer overgaan.

Inmiddels weten we dat het anders is gelopen, het coronavirus is heel 2020 gebleven, Olympische Spelen zijn uitgesteld, alle nationale sportcompetities zijn stilgelegd en ook een belangrijk deel van 2021 kunnen we nog niet ‘normaal’ alle sporten bedrijven. Alle sportverenigingen en bonden hebben er mee te maken gekregen en worstelen er nu nog steeds mee. Tegelijkertijd is duidelijk dat Nederland zonder sport ongezonder en ongezonder is geworden. De fysieke en mentale weerbaarheid hebben door alle (noodzakelijke) maatregelen een forse deuk opgelopen.

Als wij nu op 2020 terugkijken doen we dat met gemengde gevoelens. We zijn trots op wat al die sportclubs wel hebben kunnen doen, op hoe de sportbonden de crisis overleven en ook op onze eigen werkorganisatie. Dit jaarverslag is vooral een weergave van wat wel is gelukt.

Tegelijkertijd denken we nu, net als begin 2020 ook weer aan al diegenen de ondanks alle maatregelen het afgelopen jaar en ook recent nog ziek zijn geworden en het virus hen mogelijk zelfs fataal is geworden.
Laten we 2020 achter ons laten en zo snel mogelijk met de hele sport Nederland uit de gezondheidscrisis helpen door de prachtige mogelijkheden die de sport biedt krachtig weer aan te zetten.