Gerard,

Hierbij een kleine impressie van de vele memorabele momenten in het Holland Heineken House. Namens alle Heineken-collega’s waarmee je hebt samengewerkt, danken we je voor alle positieve energie die je erin hebt gestoken om dit mogelijk te maken.

We zijn ervan overtuigd dat we samen iets neergezet hebben waar de hele wereld met jaloezie naar gekeken heeft. Velen hebben alleen het resultaat gezien, maar jij weet als geen ander hoeveel voorbereiding en planning er in gaan zitten.

Het is moeilijk om er één moment uit te halen, want elke Spelen had zo zijn eigen uitdagingen en ook hoogtepunten. Wij kijken terug op een legendarische tijd.

Veel dank!

Beste Gerard,

Pas in de laatste periode van jouw carrière en nog relatief aan het begin van mijn carrière in de sport, hebben wij elkaar leren kennen. Een prachtige wereld met impact op heel Nederland. Een wereld waarin geïnspireerd wordt maar bovenal ook ‘gedaan’ wordt. Een wereld waar zoveel mensen plezier aan beleven. Actief en passief.

Het is prachtig dat jij daar vanuit jouw rol bij onder andere de NOS en NOC*NSF zoveel invulling en sturing aan hebt mogen en kunnen geven. Je hebt mensen letterlijk en figuurlijk in beweging gebracht. Dat heb jij met verve gedaan en we zijn er trots op dat we middels onze afdracht en sponsoractiviteiten een gedeelte van deze beweging voor en met jou in gang hebben kunnen brengen. Ik ben er stiekem wel van overtuigd dat we links- of rechtsom vast nog niet van je af zijn, maar geniet eerst bovenal van alle andere rijkdom in het leven.

Het ga je goed!

Groeten,

Aan Gerard, van Oege

Daar zat je dan, net gearriveerd in de sport na een uiterst succesvolle loopbaan in de media, samen met voorzitter André. Een aantal sportbonden zegde voordat je ook maar een beetje serieus begonnen was het vertrouwen op in NOC*NSF. Men vond dat de organisatie niet transparant opereerde en misschien hadden ze daar ook wel een punt. Je verlangde al bijna terug naar de toch ook niet zo gemakkelijke publieke omroep-omgeving. Je liet je echter niet van de wijs brengen en begon stukje bij beetje het vertrouwen terug te winnen. Niet in het minst door in de toen moeilijke financiële tijden ook in het eigen NOC-vlees te snijden. Want je ging moeilijke boodschappen niet uit de weg, ik heb dat van nabij kunnen waarnemen.

En zie, nu, 10 jaar later, ligt het landschap in sportief Nederland er geheel anders bij. De relatie met de bonden is genormaliseerd, er wordt meer samengewerkt, de sfeer is ondanks de C-crisis weer op goed niveau. Het focusbeleid bracht olympische successen, waarbij je laatste Spelen het hoogtepunt vormden. Financieel staat de sport er ook weer beter voor en wordt de maatschappelijke impact van sport op waarde geschat. Je hebt het, samen met je team, voor de langere termijn op orde gekregen. Chapeau en nu gaat het leven, de derde fase, pas echt beginnen … lekker schrijven, reizen, toezicht houden, je uitgebreide netwerk frequenteren!

Of onze rondleiding op Robbeneiland in 2010? Waar de WK-potjes Nederland-Japan en Kameroen-Nederland werden afgewisseld met een zorgvuldig voorbereide trip naar het eiland waar Nelson Mandela door de opvolgers van Jan van Riebeeck tientallen jaren gevangen was gehouden. ‘Ons dien met trots’, lazen we bij de ingang. Madiba’s voormalige medegevangene leidde ons rond, tot aan de kalkmijn, waar het in Mandela’s tijd bol stond van het stof en het zonlicht zo scherp was dat je hoornvliezen er spontaan van knapten – de verklaring ook waarom Mandela zich na zijn vrijlating met een zonnebril pleegde te tooien.

De vele Common Ground-bijeenkomsten hierna in eigen land dan? Bij Ralph in Zwolle, in het Nationaal Archief onder Marjans leiding de torenhoge telefoonrekening van Cruijff uit 1974 in handen mogen houden, de exotische rode steen in Edwins Naturalis in Leiden of de unieke collectie schilderijen van Jeroen Bosch in Den Bosch, bijeengebracht dankzij de koortsachtig nagestreefde droom van Ton.

Of dan wellicht toch die vele kleinere werkbijeenkomsten, eerst bij jou op je werkkamer bij de NOS in Hilversum, later op Papendal, het Postillion Hotel in Bunnik, Vroeg en natuurlijk het geheime Maliebaanberaad bij Ronald, onder het toeziend oog van de borstbeelden van Juliana en Bernhard?

Nee, geen van deze.

Waar ik het met jou over wil hebben, Gerard, is 21 maart 2021. Fris weertje, zeven graden, half bewolkt, lichte wind uit het zuidwesten. Maar, jij was er niet. En waar je wel was? Dát zou ik graag per ommegaande van je vernemen. Het kan niet anders of je moet in hogere sferen hebben verkeerd. Zoveel is zeker. Hiernaast zie je waarom.

De kudo ontbreekt.

Geachte gepensioneerde, beste Gerard,

Een pagina voor Gerard. Dat was het verzoek. Makkelijker gezegd dan gedaan. Want waar te beginnen? Bij onze eerste ontmoeting? Die zal in 2000 zijn geweest, in Washington D.C., tijdens de afsluitende marathon-uitzending van de NOS gedurende de hele avond en nacht: wordt het George W. Bush of Al Gore? Jij bent aanwezig als hoofdredacteur van NOVA, ik word zelf geïnterviewd door een door jou gekoesterd jong talent, de dan nog onbekende Eva Jinek. Zesendertig dagen later hadden we eindelijk de uitslag – een onbevredigende.

Of in het Roosevelt Memorial in 2008, tussen de zorgvuldige aangelegde watervallen? Freedom of speech, freedom of worship, freedom from want, freedom from fear – de four freedoms. Met de gedenkwaardige, door jou gearrangeerde inleiding door de Nederlandse executive director van de Wereldbank, Herman Wijffels. ‘Wroeten in de aarde’, noemde hij de fossiele energiewinning. En dat wroeten, dat had volgens hem nu echt wel zijn langste tijd gehad. Hij had gelijk.

Gerard,

Vooraleerst gefeliciteerd met en dank voor de belangrijke en prachtige bijdrage die je gedurende vele jaren hebt geleverd aan de sport in Nederland. Als mede-sportliefhebbers hebben we genoten van de vele prestaties van onze olympiërs, en het plezier en de sociale verbinding die ontstaan op de velden van de amateurverenigingen.

Onze organisaties hebben elkaar een aantal jaren geleden gevonden in een complex proces. Door met geduld, beleid en vertrouwen samen op te trekken met Ronald van der Giessen is er een partnerschap ontstaan tussen goede doelen en sport, waardoor de vorming van de huidige Nederlandse Loterij mede mogelijk werd. Je hebt daarmee bijgedragen aan het borgen van structurele financiering voor de sport, en voor een aantal goede doelen waaronder het Oranje Fonds. Dankzij die financiële bijdrage kunnen wij jaarlijks honderden sociale initiatieven blijven steunen die zorgen dat iedereen mee kan doen en niemand er alleen voor staat.

In de ingewikkelde wereld van de loterijen in een periode van verandering in politiek, economie en samenleving heb je doortastend en met humor bijgedragen aan een nauwe en succesvolle partnership met duurzame impact. Het Oranje Fonds is je daarvoor, ook namens de vele vrijwilligersinitiatieven die wij ondersteunen, zeer dankbaar!

Mede namens het bestuur, de medewerkers en de oud-directeuren wens ik je alle goeds in deze volgende levensfase, waarin je maatschappelijke betrokkenheid vast nog vele mooie vormen zal krijgen.

Beste Gerard,

Het is heerlijk om jou zo te zien genieten van alle reizen die jullie maken en avonturen die jullie beleven. Je hebt de deur van jouw werkzaam leven op een sierlijke manier dichtgedaan. Niet dichtgeslagen want dat hoort ook helemaal niet bij jou. Ik heb jouw cv nog eens goed bekeken en je bent heel vaak de baas ‘ergens’ van geweest maar het opvallende is dat ik je nooit als een baas heb gezien. Jij gaf leiding op de ‘Dielessen’-manier. Rustig, weloverwogen, nooit drammerig en humorvol. Soms oogde je onzeker maar je wist exact wat je wilde en wat er aan de hand was. Ons contact was uiteraard in de NOS-periode intensiever dan tijdens je NOC*NSF-loopbaan, maar ik heb het altijd als oprecht en warm ervaren.

Geniet van je vrije leven en blijf gezond.
Groeten,

Met Gerard op reis

In mijn leven heb ik veel reizen voor mijn werk gemaakt. De reis van mijn leven is nog steeds de reis naar de VS tijdens de presidentsverkiezingen van 2008. Met Gerard als onze reisleider naar New York en Washington. Het is een onvergetelijke reis geworden waar ik nog vaak aan terugdenk. Bijzonder vanwege de plekken waar we kwamen. Met als hoogtepunt de avond voor de verkiezingen onze aanwezigheid bij de laatste rally van Obama voor de stemlokalen opengingen.

De reis was vooral bijzonder vanwege de samenstelling van onze groep. Een zeer gemêleerde groep mensen uit vooral de wereld van de media. Gerard was de verbindende en inspirerende kracht/leider van onze groep. Ik ben in die week van hem gaan houden. En ook al zijn onze ontmoetingen schaars, dat gevoel is nooit verdwenen.

Dank Gerard, voor wie je bent en wat je voor zovelen en ook voor mij betekent. Het ga je goed in de nieuwe fase van je leven die nu is ingegaan.

Gerard,

Circa 30 jaar geleden was jij hoofdredacteur van de Arnhemse Courant. Je nodigde mij uit als spreker in een panel van Arnhemse ondernemers. Na een korte start kende jij de stad alsof je er decennia gewoond had, ongelooflijk.

Wij onderhielden onze relatie en jij nam deel aan ons redactieteam van het magazine Bedrijvig binnen Engelsing makelaars. Een zeer succesvol magazine in de regio, waar we gezamenlijk veel plezier uit haalden, en waar jij een professionele bijdrage aan leverde.

Ook heb ik gezien hoe je het glas kon heffen bij Tax tot late uren, maar dat zullen we t.z.t. weer over doen.

Je huwelijk met Kaya in Noordwijk was een bijzonder moment in jullie leven. De laatste jaren mocht ik zitting nemen in jouw raad van advies binnen NOC*NSF op Papendal. Een leuke ervaring met een andere wereld en nieuwe mensen. Jij verhuisde naar Oosterbeek en ik mocht daar een klein beetje bij helpen en dit is een fantastische woonervaring geworden.

Ik wens jullie samen nog heel veel gelukkige jaren en dat we samen weer af en toe het leven mogen vieren.

Met vriendelijke groet,

Beste mensen,
Je mag van iemand in en uit de media verwachten dat-ie wel weet hoe communicatie werkt. Gerard Dielessen weet dat ook en maakte daar natuurlijk ook goed gebruik van. Het extra mooie aan hem is dat hij daarnaast toch ook steeds openstond voor verbeteringen en adviezen. Ook ten aanzien van zijn eigen optreden en effectiviteit. Een voorbeeld voor anderen aan de top, vind ik.

Beste Gerard,
Graag bedank ik je voor de plezierige en professionele samenwerking. Ook voor je prompte antwoorden op mails en vragen. Kom daar maar eens om vandaag de dag…
Het delen van sommige persoonlijke thema’s maakte onze samenwerking extra ‘warm’.
Ik wens je alle goeds en nog veel mooie momenten in je leven!

Waar echte vriendschap begon… – 21 Maart 2004

AMSTERDAM – Premier Jan Peter Balkenende is door een fout van de NOS zaterdag in grote verlegenheid gebracht. Halverwege de bekendmaking van het overlijden van prinses Juliana op de publieke radio en televisie werd de premier plotseling afgebroken. De Rijksvoorlichtingsdienst (RVD) wil de garantie hebben van de NOS dat er in de toekomst geen fouten meer worden gemaakt.

De NOS had een verkeerde opname van het in memoriam ingestart, waarop Balkenende niet meer uit zijn woorden kwam. Hij leek niet meer te weten tot wanneer Juliana koningin was geweest.

De RVD zal op de korte termijn een gesprek hierover aangaan met de NOS. Wanneer dit precies plaatsvindt, is nog niet bekend. “Ik wil zeker stellen dat kardinale fouten als deze in de toekomst niet meer gemaakt worden”, aldus directeur-generaal Gerard van der Wulp van de RVD. “Waar gewerkt wordt vallen spaanders, maar bij dit soort gevallen moet ik de garantie hebben dat het goed gaat”, stelt hij.

Zaterdagochtend was de rede even voor 10.00 uur opgenomen om de publieke en commerciële zenders de gelegenheid te geven het tegelijkertijd uit te zenden. Dat is met een opname technisch makkelijker dan met een rechtstreekse uitzending. De tweede geslaagde opname had uitgezonden moeten worden, maar de NOS gebruikte per ongeluk de eerste tape.

Pijnlijk
De Telegraaf op Zondag meldt dat medewerkers van de premier woedend zijn op de NOS. De premier wil niet publiekelijk reageren op de blunder, maar zou de fout als uiterst pijnlijk hebben ervaren. In een reactie noemde de NOS het incident ‘betreurenswaardig’. Het is niet bekend of de NOS de premier en de koninklijke familie verontschuldigingen aanbiedt.

Dinsdagmiddag 23 maart, om 13.00 uur. Als de ‘dag van toen’ herinner ik mij het eerste contact met Gerard als algemeen directeur NOS, Jan de Jong en Hans Laroes waren erbij als getuigen, hoe oprechte vriendschap, aanvankelijk nog zakelijk, al snel meer privé, we hartsvrienden werden op zijn werkkamer in Hilversum. Lief en leed, gesprekken en (verre) reizen. Inspireren en open kaart.

Dank Gerard, voor al die mooie uren, tezamen en met anderen erbij. Samen op weg naar verdere gouden jaren.

Beste Gerard,

Een beroepsleven lang hebben wij elkaar – in wisselende hoedanigheden – steeds weer ontmoet. En of dat nu bij de NOS of NOC aan dezelfde kant van de tafel was, of aan de overkant (want ook dat wisselde), altijd was dat contact plezierig en constructief.

Jij hebt een loepzuiver moreel kompas. En dat ontbreekt helaas bij velen in vergelijkbare functies. Zij zwalken en kruipen naar gelang het hen het beste uitkomt. Zo niet jij! Jij houdt gewoon vast aan je eigen diepdoorleefde opvattingen over wat goed en slecht is. Lang dacht ik dat dat ook normaal was. Tot wij alle twee leerden dat er ook veel onkies volk rondloopt op topposities.

Ik dank je voor die rolvastheid. Ook en vooral in lastige tijden van crisis. In het onmogelijke geschil tussen het NOC-bestuur en Camiel, koos jij voor de feiten en benadrukte jij de nuance. Jij bleef als directeur een eigenstandige koers varen, en werd nimmer de slippendrager van rancuneuze voorzitters en/of rivaliserende bestuursleden. Uniek, dapper en collegiaal ging jij je eigen weg.

Gerard, jij deugt! En ik dank je voor onze samenwerking en het vertrouwen dat we altijd in elkaar hebben gesteld en hebben weten te behouden.

Het ga je goed in je volgende levensfase.

Met blijvend waarderende groet,

Geachte heer Dielessen, 

Na ruim 45 jaar gewerkt te hebben in de media en sportwereld is er dan op 1 oktober jl. een officieel einde gekomen aan je imposante loopbaan. Via deze weg wil ik je graag hartelijk danken voor de prettige samenwerking de afgelopen jaren tussen NOC*NSF, de gemeente Utrecht waar ik eerder werkzaam was en vanuit mijn huidige rol als burgemeester van Den Haag. 

Recent nog het Olympic Festival wat op het strand van Scheveningen is gerealiseerd tijdens de Olympische Zomer spelen in Japan. Ondanks alle beperkingen was dit een groot succes en ik kijk uit naar meer van dit soort projecten in de toekomst. 

Helaas ben ik op maandag 15 november niet in de gelegenheid om bij je afscheid in Hotel Papendal aanwezig te zijn. 

Wens je een mooie en fijne avond toe en geniet van je welverdiende pensioen.

Met vriendelijke groet,

Alles slim en simpel maken is een gave...

De meeste mensen maken alles moeilijker dan het is. Gerard niet. Die weet hoe je iets slim en simpel kan maken. Bij de NOS waren we er zo uit. Zonder politiek gedoe... Altijd. Overal. NOS... dat is waar wij voor staan en heeft tot de polarisering van nu altijd trots op alle NOS-wagens gestaan.

Ook bij NOC*NSF moest alles tegen het licht worden gehouden. In 3 seconden voelen waar Nederland voor staat. Het begon met het beeldmerk.  Dat moest iets hebben wat iedereen zou herkennen en erkennen: TeamNL werd geboren. Met een prachtig tot de verbeelding sprekend logo.

Daarna volgde waar een klein land trots op kan zijn en het mooiste sportjaar dat zou komen... De meest succesvolle Olympische Spelen, ondanks de corona. Gedragen door een campagne die Nederland blij maakte. Want Nederland is gek op sport. Sport geeft energie. Sport inspireert. Of zoals Gerard altijd zei: “Sport haalt ’t beste in je naar boven...”

Als je dat voor elkaar kan krijgen dan heb je 45 jaar lang je ‘gave’ ingezet voor iets gaafs! Dank je wel Gerard, ik heb genoten. Ik zie eigenlijk uit naar meer. Je leeftijd is slechts een nummer, je energie kan nog steeds het slimme verschil maken.

BIG HUG en dank voor alles,

Lieve Gerard, een foto die symboliseert hoe jij verbindingen legt en mensen laat vliegen.

Dank je wel daarvoor. En blijf dat doen!

Op naar je volgende levensfase Gerard.

Zoek zo veel mogelijk de zonzijde en blijf gezond!

Beste Gerard,

Toen je in 2010 aantrad als directeur bij NOC*NSF, wakkerde er nog een Olympische Vlam 2028. Ook de overheden zaten destijds aan een tafel om na te denken over wat Olympische Spelen voor Nederland zouden kunnen betekenen. Het was midden in de financiële crisis en daarmee onder een ander gesternte dan we nu leven.

 De relatie tussen gemeenten en NOC*NSF was in die tijd er ook niet bepaald een van ‘laten we samen voor een sportiever Nederland gaan’. De passie voor een top 10-medailleklassering wordt in gemeenteland ook niet altijd begrepen. Maar gelukkig is bij gemeenten wel de overtuiging dat het voor de sporters vaak lokaal bij een club en in een gemeentelijke voorziening begint. Laten we het een koudbloedige relatie noemen. Hoeveel anders is het hoe we er nu voor staan. We hebben met sport en gemeenten de handen ineengeslagen en vol energie samen gebouwd aan waar we nu staan. Met het volste vertrouwen in elkaar.

De handtekening onder de sportakkoorden die op één na in alle Nederlandse gemeenten de basis vormen voor toekomstig sportbeleid en een vitale samenleving is er onmiskenbaar vooral ook een van jou. De mentaliteit van ‘problemen zijn er niet om uit de weg te gaan, maar om samen op te lossen’ heeft gezorgd voor een sterkere relatie dan ooit tussen Verenging Sport en Gemeenten en NOC*NSF. Dit komt vooral ook nu tot uitdrukking in hoe we schouder-aan-schouder de effecten van COVID-19 voor de sportsector tot een minimum proberen te beperken.

 Wij kijken met plezier én respect terug op onze samenwerking en wensen jou een mooie en natuurlijk vooral sportieve toekomst!

Drie maal  Gerard

In de eerste plaats Gerard als zorgzame pater familias van onze Common Ground groep. Duidelijk de leider en verbinder, zonder deze rol al te nadrukkelijk te claimen. In de tweede plaats Gerard die in het hier en nu aanwezig is en tegelijkertijd in verbinding staat met de al dan niet digitale buitenwereld. Nieuws en actualiteiten spelen een belangrijke rol en vormen een deel van zijn brandstof. In de derde plaats Gerard als ontspannen genieter wanneer hij ziet dat het goed loopt, wanneer het plan werkelijkheid wordt, wanneer hij merkt dat iedereen het naar zijn of haar zin heeft. 

Gerard, dank je voor alle mooie gesprekken en voor de reizen naar de verschillende plekken op de wereld waar die plaatsvonden. Het is een voorrecht om jou te kennen en je vriendschap te ervaren.

Terugkijkend koester ik ervaringen, vooruitkijkend verheug ik me op avonturen die we nog voor de boeg hebben.  

Altijd met media en sport als uitgangspunt/rode draad, had de groep veel oog en aandacht voor maatschappelijke zaken. De oplossingen voor wereldproblemen werden aan tafel bedacht, maar konden niet allemaal direct worden uitgevoerd. Zaken op een iets kleinere schaal zijn zeker wel op- en aangepakt, met als eerste een groene tv- en geluidswagen. Zonder Gerard was die er niet geweest en dat geldt voor veel meer dingen. Common Ground was, en is, voor de hele groep van groot belang. Zeker ook persoonlijk, want dat hoort ook bij Gerard.

Maar veruit het meest indrukwekkend was, en is, voor allen, het bezoek aan de VS bij de verkiezing van Obama, en heel specifiek Obama’s speech (”If one voice can change a room, one voice can change a street/city/nation/the world .... yes we can”, in Manassas, om 22.00u op de avond voor de verkiezingen. Dat was en is nog steeds het grootste kippenvelmoment uit mijn leven.

Gerard, mensenmens en verbinder.

Gerard, Bedankt!!!

Sport, media en openbaar bestuur. En Gerard Dielessen als de Grote Verbinder. Ik schrijf dat niet voor niets met hoofdletters, want dat, Grote Verbinder, is het eerste waar ik aan denk bij de naam Gerard Dielessen. Verbinder tussen mensen, tussen ideeën, tussen culturen, tussen ‘werelden’.

Natuurlijk kende ik Gerard als collega-algemeen directeur in Hilversum, maar ik heb hem pas goed leren kennen en hem, sorry Japke, ‘in zijn kracht’ gezien bij het opzetten, aansturen, aanjagen, stimuleren, inspireren en motiveren van de groep die Common Ground is gaan heten.

Trouw aan de bron, oog voor de toekomst

Ha Gerard,

Bijzonder om een paar woorden nu aan jou te richten waar onze wegen zich in 2015 kruisten. Dat was het moment dat wij als Fresh Forward en ik in persoon een reis begonnen op weg naar het Next Level van NOC*NSF.

Samengevat in een ‘ringbandje’ noemde jij dit een boeiend proces dat wij met zo velen hebben doorlopen en het ‘ringbandje’ was een weerslag daarvan.

Boeiend... en doorleefd, zou ik daaraan willen toevoegen. Want dat is hoe ik onze relatie en reis zou willen noemen. Doorleefd omdat jij als geen ander in staat bent het andere perspectief te laten zien. Zo kan je, ook door jouw geweldige beeldspraken, mensen en zeker ook mijzelf aan het denken zetten. Ook al is dat soms aanpoten om bij te blijven. En daarmee bracht je in dat de sport niet plat is, dat het niet alleen gaat om medailles. Maar dat het ook of misschien wel alleen gaat over vertrouwen, trouw, integriteit, inclusiviteit en verbinding. En dat er dus altijd een andere kant van de medaille is.

Maar doorleefd houdt niet alleen op bij het woord. Ook onze trip naar SXSW 2018 was een waardevolle ervaring voor mij. Ook daar heb ik je leren kennen als een man van beelden, van visie, van beschouwing. En zag ik ook een algemeen directeur van NOC*NSF die ervoor staat de belangrijke maatschappelijke en verbindende positie van sport te versterken (jouw woorden Gerard). Maar ook kwetsbaar durft te zijn in het delen van twijfel en ongemak.

Maar altijd trouw aan de bron en met oog voor de toekomst. Hoop zeker nog een tijd aan te mogen haken op jouw reis, want dit moment is een bijzondere markering van al het moois wat nog komen gaat.

Het ging zoals ik gedacht had. ‘Nu gaat binnenkort de telefoon’, zei ik thuis toen ik las dat Gerard Dielessen de nieuwe hoofdredacteur van Studio Sport was geworden. We kenden elkaar niet echt, Gerard en ik, maar we wisten wel van elkaars bestaan vanwege ‘De Gezamenlijkheid’. Voor buitenstaanders klinkt dat als een geheim genootschap, maar met die term werden gezamenlijke uitzendingen van de actualiteitenprogramma’s bedoeld. Uitzendingen die volgden op grote nieuwsgebeurtenissen. Gerard was van Nova, ik van Netwerk. En toen die vliegtuigen het World Trade Center ingingen, maakten we ineens met z’n allen urenlang live televisie. Net zoals bij die watersnoodramp.

‘Nu gaat binnenkort de telefoon.’ Want ja, voordat ik van de actualiteiten was, werkte ik jarenlang aan programma’s bij Studio Sport. En dat wist Gerard ook heel goed. En dus volgde na dat telefoontje direct een afspraak bij station Baarn. Niet gewoon binnen aan een tafeltje met koffie, maar buiten in het bos. Wandelen en praten over samenwerken; hij de journalistieke organisator, ik de Studio Sport-kenner. Binnen de kortste keren waren we eruit. Want als ik iets van Gerard heb geleerd is het wel dat je niet te klein moet denken. Ruim denken, grote stappen maken en de boel faciliteren. “De rest is uitwerking”, zei hij dan. We zeggen het nog wel eens hier als er iets ingewikkelds op tafel ligt en we niet precies weten wat de volgende stap moet zijn. “De rest is uitwerking.”

 Grote stappen maken. En dat deed Gerard. In no time werd hij Directeur. Eerst van de NOS. Daarna NOC*NSF. In de tussentijd had ik hem de racefiets op gepraat. Gewoon, om een beetje fitter te worden. Maar ja. ‘Grote stappen’ en ‘niet te klein denken’. Dus voor je het wist reed hij idiote afstanden waar hij dan enthousiast over twitterde. ‘Zondagochtend, 120 kilometer gereden. Heerlijk. Nu golfen!’

Vanaf nu kan je dat iedere dag doen en daar wens ik je onvoorstelbaar veel plezier bij.

En de rest is uitwerking.

Gerard, mooi mens!

Na een mooie loopbaan in media en sport nu tijd voor andere dingen. Voor vrouw, gezin, hobby, fietsen en nog veel meer nieuwe mooie uitdagingen.

We kennen elkaar nu een jaar of zes. Als ‘rugpatient’ werd je ooit geïntroduceerd, maar al snel werd het al meer een soort vriendschap. Ik leerde je kennen als loyaal, gedreven, sportief en soms ook kwetsbaar. De gesprekken die we hadden over de samenwerking met André en Anneke. De pieken en successen maar soms ook de dalen, het gemis aan waardering en positie. Maar we hadden het ook over de privédingen die langs kwamen zoals het huwelijk met Kaya, je zorg voor Marit en het laatste jaar je steun (en zorg) voor Mattis.

Nu tijd om het ‘werk’ los te laten. Je verder maatschappelijk in te zetten. Gerard, nu het eind van NOC*NSF maar ik hoop niet voor je bezoek aan Pim Mulier. We hebben nog veel samen te fietsen of koffie te drinken.

Tot snel!

Gerard met pensioen?
Nieuwe uitdagingen bedoel je. En ook daarbij blijven we fan van je.
Want als je zo fit de volgende stap in je mooie carrière maakt  ben je een geluksvogel. En natuurlijk heb je naast je werk altijd je actieve leefstijl gehad. Met ruimte om te trainen bij Pim Mulier, mountainbiken, wandelen en hiermee kun je ook anderen inspireren. Dank voor je leiderschap en de chemie tussen NOC*NSF en  Zilveren Kruis. En voor je wandelgidsen. Want als het om je gezondheid gaat telt alles mee.

Geniet van de volgende fase in je leven.

Wat een mooi avontuur en hoe mooi als het lukt om iets unieks te laten zien aan de wereld.
Al snel werd onze zakelijke relatie persoonlijker. Als je met elkaar in de wereld bent op missie met hetzelfde doel en dezelfde agenda, schept dat een hechte band.

Brazilië bleek na twee bijeenkomsten, waar ook de staatssecretaris bij was, al snel niet haalbaar. Maar de fakkel brandde en de reis ging voort!

In de winter van 2016 begonnen wij aan de eerste schetsen voor Korea.
Samen voerden wij gesprekken met de burgemeester, wethouders, ambtenaren van Gangneung, de Nederlandse ambassade en natuurlijk met ons eigen (inmiddels in het leven geroepen) consortium, met DSM, Damen Shipyards, Signify, Heineken, het ministerie van Buitenlandse Zaken, NOC*NSF en vele anderen.

Groot was de teleurstelling toen ‘de stekker’ eruit ging, maar hier kwam een van jouw kernkwaliteiten naar boven: positiviteit, kansen zien, oplossingen creëren en doorzetten. Zoals het een topsporter en de directeur van het Nederlands Olympisch Comité betaamt: never give up.

‘Never give up’ zei ook de Directeur-Generaal van het Japanse ministerie van Verkeer en Waterstaat in Tokyo iedere keer tegen ons. Uiteindelijk weten we hoe de Olympische Spelen in Tokyo zijn verlopen, zonder het Holland Huis.

Jammer, spijtig? Zeker. Het heeft veel energie gekost maar wellicht nog iets waardevollers opgeleverd. Een persoonlijke band waar ik je dankbaar voor ben en naar ik wens een samenwerking voor nog heel lang.

Ik wens jou en al je dierbaren onwijs veel plezier de komende jaren in alles wat jullie nog gaan doen, bergklimmen, fietsen, schrijven, reizen etc. etc.

Lieve groet,

Beste Gerard,

Het doet me veel om iets te mogen schrijven in jouw Liber Amicorum.

We hebben samen een intensieve, zakelijke zoektocht ondernomen om Sport, Voeding, Klimaat en Circulariteit aan elkaar te koppelen in iets unieks: een Floating Holland House.

Onze kennismaking begon in Papendal (2014) maar onze reis begon in Rio de Janeiro.